Jenayah Siber

Masalah keselamatan komputer dan sistem rangkaian mula dikesan sejak awal 1950an, apabila komputer digunakan untuk menyimpan maklumat-maklumat berperingkat sulit. Kerahsiaan adalah aspek yang penting yang perlu ditekankan dalam keselamatan komputer. Ancaman utama yang wujud pada ketika itu adalah dari aktiviti pengitipan (espionage) dan pencerobohan kebersendirian (invasion of privacy). Menjelang penghujung 1960an masalah komputer semangkin meningkat ekoran perkongsian maklumat dan sumber komputer secara jauh. Garfinkel dan Spafford [2] menyatakan bahawa sistem komputer yang digunakan telah dilengkapi dengan sistem pengendalian yang boleh mengelakkan pengguna daripada memasuki rangkaian sistem pihak lain sama ada secara sengaja ataupun tidak sengaja. Pada masa tersebut sumber komputer dapat dicapai dan disediakan tanpa mengira kedudukan geografi dunia.

Jenayah Komputer Peruntukan Undang-undang
Pencerobohan : Sek. 5 Akta Jenayah Komputer
Gangguan berulang (harassment) atau gangguna seks : Sek. 232 Akta Komunikasi dan Multimedia
Ancaman atau fitnah mealaui e-mail : Sek. 233 Akta Komunikasi dan Multimedia : Sek. 500 Kanun Keseksaan

Tidak terdapat definisi yang tepat yang boleh mengambarkan jenayah siber. Sesetengah pihak menarifkan “jenayah siber” adalah merujuk kepada “jenayah komputer”. Ini berdasarkan keupayaan komputer mampu melaksanakan aktivit-aktiviti jenayah konvensional seperti penipuan, pencurian, peras ugut, dan pencerobohan yang boleh mendatangkan kesan buruk terhadap harta benda individu atau organisasi. Menurut Donn B. Parker dari SRI International California menarfikan jenayah komputer adalah sebarang perlakuan yang mempunyai niat dan dikaitkan dengan komputer melalui sebarang cara dan menyebabkan mangsa menderita atau boleh menyebabkan penderitaan, kerugian dan berterusan. Kenyataan ini disokong oleh Jabatan Kehakiman US yang mengatakan bahawa jenayah komputer adalah sebarang aktiviti yang tidak sah menggunakan pengetahuan teknologi komputer sebagai alat untuk merealisasikan. Sejajar dengan ancaman jenayah siber yang semakin bertambah, pada tahun 1996 kerajaan Malaysia telah memperkenalkan tiga undang-undang baru yang kemudiannya dikenali sebagai undang siber. Dengan terlaksananya undang siber ini, diharap dapat membantu menahan seterusnya mengurangkan masalah terutama aktiviti yang berkaitan dengan jenayah siber terutamanya di Malaysia.